vrijdag 27 november 2009

Ik heb buren die naast mij wonen

Vandaag zomaar gehoord van de man die voor mij was in de krantenwinkel:

'Ik heb mijn vrouw, eigenlijk mijn vriendin gewurgd.' Hij wijst naar een vrouw in de winkel. 'Die daar. Dat moest ik eigenlijk niet doen. Het mag niet van de politie. Wist je dat je daarvoor gevangenisstraf kunt krijgen? Sla jij je vrouw wel eens?'

Man van de krantenwinkel: 'Nee, Karel, ik sla geen vrouwen en dat moet jij ook niet doen.'

'Nee, eigenlijk niet. Ik kan maar beter wat zuiniger zijn op mijn vriendin. Ik heb buren die naast mij wonen, die moeten iets gehoord hebben. Want die hebben de politie gebeld. Nee, dat moest ik maar niet meer doen. Kom vrouw, we gaan.'

woensdag 25 november 2009

Does god exist? I think: not yet!

Gisteren was Ray Kurzweil, Amerikaans uitvinder en onderwerp van de film Transcending Man aanwezig bij de vertoning van deze film in Tuschinski 1. Dit in het kader van IDFA. De laatste woorden die Kurzweil mag uitspreken op het einde van de film staan in de titel van dit blog:

'Does God exist? I think: not yet!'

Alleen over dat 'I think' ben ik niet zeker, maar over de strekking van deze zin wel. In het donker van de filmzaal heb ik uiteraard geen notities genomen, laat staan dat ik geluidsopnames zou hebben gemaakt.

Is Transcending Man een goede film?

Het is beslist de film die je wilt zien als je geïnteresseerd bent in leven en werken van Ray Kurzweil. In dat verband: de zaal zat afgeladen vol, hetgeen mij aangenaam verraste.

Geniet Kurzweil dan enige bekendheid in dit land?

Zijn enige in het Nederlands vertaalde boek 'The Age of Spiritual Machines' verscheen in 1999 bij de Vlaamse uitgeverij Lannoo onder de erg verkeerde titel 'Het tijdperk van de levende computers, wanneer computers slimmer worden dan mensen'. Dat boek is nooit herdrukt. Het verdween al ras in de ramsj bij de Slegte alwaar het momenteel is uitverkocht.

Over Transcending Man (mooie dubbelzinnige titel) heb ik mij zo nu en dan verbaasd. De regisseur heeft Kurzweil naar eigen zeggen gedurende ongeveer twee jaar mogen volgen. Op de voet en dat mag vrij letterlijk opgevat worden. Kurzweil reist en wandelt behoorlijk wat af in deze film.

De regisseur volgt hem zelfs tot in de slaapkamer.

Op een bepaald moment wordt de notoire uitgvinder gefilmd nadat hij de wekker heeft uitgezet en het bed uitstapt om zich vervolgens te douchen en te scheren. Kurzweil wordt tijdens het douchen niet rechtstreeks gefilmd, maar het scheren komt duidelijk in beeld.

Is dat wat ik had willen zien?

Ja en nee. Het is opvallend dat de filmmaker deze meest bejubelde, maar ook controversiële uitvinder op een bijzonder menselijke manier in beeld weet te brengen. Gaandeweg het kijken viel mij voor het eerst op hoe zachtzinnig de ogen van Ray Kurzweil zijn, hoe rustig hij zijn betoog houdt. Hij is niet drammerig. Het is, zoals mij gisteren ook weer bleek, toen ik hem aansprak, een bijzonder gemoedelijke man.

Kurzweil is echt aardig!

Het is niet zo moeilijk om kritiek te uiten op de filmatografische keuzes die de regisseur heeft gemaakt. Zo noemt hij in de aftiteling wel Aubrey de Brey, terwijl deze anti-aging specialist niet 1 keer in beeld komt. Waarom Aubrey de Brey niet en Anthony Robbins wel? Waarom Colin Powels wel en de kinderen van Ray Kurzweil niet?

Het blijft raadselachtig waarom deze filmmaker nu juist deze keuzes heeft gemaakt.

Ook de met groot succes door Kurzweil in samenwerking met Google en Nasa opgerichte Singularity University wordt niet 1 keer genoemd; terwijl het toch tot de allergrootste successen van Ray Kurzweil behoort dat naar aanleiding van zijn ideeëngoed grootheden zoals Google en Nasa zich hebben ingespannen om een post-graduate universiteit op te richten.

Deze universiteit is genoemd naar het boek 'The Singularity is near' uit 2005.

Van dit boek verscheen helaas geen Nederlandse vertaling. Het zij zo. Tegenstanders van Kurzweil, zoals Hugo de Garis, krijgen in deze film ruim baan om hun bezwaren tegen zijn ideeën te formuleren. Dat is aardig, maar het is niet genoeg.

Ik miste ook Terry Grossmann in deze film, de arts met wie Kurzweil toch maar liefst 2 boeken heeft geschreven over gezondheid. Te weten: 'Fantastic Voyage' uit 2004 en het dit jaar verschenen 'Transcend, Nine Steps to Living Well Forever'.

In mijn exemplaar van laatstgenoemde titel schreef Ray Kurzweil overigens deze opdracht voor mij: 'To Luc, Keep on transcending'. Ik was weer als een kind zo blij.

Wat ik ook gemist heb in Transcending Man is uitvoerige uitleg over Pattern Recognition. Naar mijn idee is dat de belangrijkste ingang tot leven en werken van Kurzweil. Vrijwel al zijn uitvindingen zijn terug te voeren op een grondige kennis van menselijke pattern recognition die Kurzweil vertaald heeft in computerprogramma's.

Kurzweil bevestigde tijdens het vragenuurtje na afloop van de film dat hij werkt aan een nieuw boek waarvan de werktitel luidt: 'How the mind works & How to build one'. Daarmee kreeg hij de lachers op zijn hand.

Jammer genoeg vergat Kurzweil aan te kondigen dat hij ook werkt aan een film die de titel zal dragen van het boek dat hij in 2005 publiceerde: 'The Singularity is Near'. Maar misschien was het wel kiesheid van zijn kant om zijn eigen film in wording niet te noemen bij de promotie van de film over zijn eigen leven en werken.