Geen bril in huis!

Pas in de derde krantenwinkel die ik bezocht vond ik een exemplaar. Overal elders was de Volkskrant van vandaag uitverkocht. De dag na het overlijden van Martin Bril. Het Parool had ik al eerder kunnen kopen. Beide kranten schrijven heel uitgebreid over de columnist.

Voor de aardigheid maar even kijken wat ik van Bril in huis heb. Dat valt tegen. Tussen Breytenbach en Brodkey staat niets van de veelschrijver. Ik geloof amper mijn eigen ogen.

Geen Bril in huis? Dat kan niet!

Inderdaad, dat kan niet. Naar andere kast kijken. Daar staat Bril: tussen Walschap en Weisgerber in. Keurig in het gelid, gerangschikt op de W van Dirk van Weelden, de studievriend met wie Bril zijn schrijverscarrière in boekvorm begonnen is.

‘Arbeidsvitaminen, het ABC van Bril en Van Weelden’

Dat was hun debuut. In de kast staat een eerste druk uit 1987 (De Bezige Bij). Nooit gelezen. Nog van Bril en van Weelden heb ik twee dummies staan. ‘Terugwerkende kracht, een leesgeschiedenis van de Tweede Wereldoorlog’ is wel nog verschenen, in1991, een jaar na ‘Piano en Gitaar’.

Maar ‘DEF’ is nooit uitgegeven.

Van DEF bestaat alleen deze dummy. Misschien is mijn exemplaar van de dummy wel het enige exemplaar dat van DEF is overgebleven. Op zijn minst is het een curiosum, een collectors item. ‘Roman’ staat nog op het voorplat van DEF. In de dummy zijn de pagina’s met de nummers 5 tot en met 8 bedrukt. De eerste zin van deze onuitgegeven roman luidt:

‘Een week of twee voordat de drie maanden om waren besloot ik de terugreis te vergemakkelijken door de belangrijkste papieren per post naar huis te sturen.’

Het hoofdpersonage bevindt zich in het postkantoor ten einde zijn postpakket te versturen. Dat wordt een hels karwij, een regelrecht gevecht tegen de bureaucratie. Op pagina 7 leren we dat het hoofdpersonage verblijft op het vakantie-eiland Vrondados. Het is dus Griekse bureaucratie waarvan hij het op de heupen heeft gekregen.

DEF had de opvolger zullen zijn van Arbeidsvitaminen, het ABC van Bril en van Weelden. De opvolger daarvan had zonder enige twijfel ‘GHI’ moeten heten. Bril en van Weelden hadden eind jaren tachtig, begin jaren negentig nog het plan om het volledige alfabet af te haspelen.

Het zal er nooit meer van komen.