over Google

Google is een bedrijf dat aaneen hangt van de paradoxen. Er is geen ander bedrijf ter wereld dat zoveel informatie over de wereld ontsluit als Google. Daar staat Google om bekend. Fijn. Maar waar Google ten onrechte niet om bekend staat, is dat het tegelijkertijd zo weinig mogelijk informatie ontsluit over zichzelf. Wie wat over Google zelf te weten wil komen – ik bij voorbeeld als journalist – komt vrijwel altijd van een kale reis terug.

Google is het eerste bedrijf ter wereld dat nog nooit reclame gemaakt heeft voor zichzelf. Let wel: tegelijkertijd is Google inmiddels uitgegroeid tot het allergrootste reclamebedrijf ter wereld. Toch is het ook weer zo dat de reclame die Google verkoopt door Google op een even perfide als consistente manier helemaal nooit reclame genoemd wordt, maar godbetere het … sponsored links. Wie is nog bij de les?

Vorig jaar mocht ik van Google als journalist mee naar Gent. Ik was uitgenodigd voor een persreis met als doel er het project te bekijken dat Google Book Search heeft opgezet met de Universiteitsbibliotheek van Gent. Ik had maar wat graag met eigen ogen gezien hoe Google de boeken van de bibliotheek van mijn geboortestad scant. Helaas, ik kon niet mee. Jammer. Des te meer, daar ik op die manier de kans miste om kennis te maken met mijn naamgenote, het bekroonde hoofd van de bibliotheek, mevrouw Sylvia Van Peteghem (geen familie).

Maar het was, ook als ik wel mee was geweest, een gemiste kans geweest. Ewoud Sanders ging wel mee voor NRC Handelsblad. Google had weer eens onnodig geheimzinnig gedaan. Ewoud vertelde mij later dat hij niet te zien had gekregen hoe Google de boeken van de bibliotheek scant. Die informatie wilde Google niet ontsluiten. Ewoud en ik hadden dat maar wat graag met eigen ogen willen zien. Zijn en mijn nieuwsgierigheid ging over het antwoord op de vraag of de boeken handmatig gescand worden dan wel door machines.

In het eerste geval vraag je jezelf af: huren ze studenten in om die boeken blad voor blad door de scanner te jagen en hoeveel menselijke fouten worden daarbij dan gemaakt. In het andere geval vraag je jezelf af: wat voor machines zijn het die de bladen van die boeken zorgvuldig genoeg kunnen omkeren. Google wilde niet dat wij het antwoord op die vragen kenden. Waarom niet? Zelfs op die vraag wilde Google geen antwoord geven.

Ewoud kreeg geen antwoord op zijn vragen. De lezer van NRC Handelsblad kreeg geen antwoord op die vragen. Ik uiteraard al evenmin. Een en ander bevestigde alleen maar het idee dat ik al eerder had over Google. Dat Google namelijk altijd geheimzinnig doet als het over Google zelf gaat. Als het om informatie over Google gaat, hult Google zich in stilzwijgen. Je vraagt jezelf af waarom.

Vandaag las ik op NU.nl de zoveelste bevestiging van die vaststelling. De kop van het bericht is dit:

'Googelen slecht voor het milieu'

Ik citeer:

‘Google zegt de meest efficiënte datacentra in de wereld te hebben. De zoekgigant doet erg geheimzinnig over de locatie van deze centra. Ook doet het bedrijf geen uitspraken over de grootte van hun zogeheten ecologische voetafdruk.’

Einde citaat.

Dus alweer doet het bedrijf geen uitspraken over de manier waarop het zelf tewerk gaat. Het blijft uitermate curieus. Hét bedrijf bij uitstek dat zegt te ijveren voor het ontsluiten van de kennis van de wereld doet buitensporig uit de hoogte als het vragen krijgt over de manier waarop het zelf te werk gaat. Ik vrees inmiddels dat dit niet vreemd is. Het is op een paradoxale manier buitensporig eigen aan Google.

Uit alle boeken die ik over Google gelezen hebt, blijkt dat oprichters Larry Page en Sergey Brin uitblinken in arrogantie. Op Stanford University, waar ze elkaar leerden kennen, welke universiteit ze overigens zonder diploma verlieten, stonden ze bekend om hun ‘gezonde minachting voor de werkelijkheid’. Later meer hierover. Op dit moment komen we slechts tot de conclusie dat Google uitblinkt in minachting voor iedereen die de waarheid wil weten over Google.