Kurzweil en de president

Ray Kurzweil was nog heel erg jong, ongeveer 17, toen hij in zijn geboorteland Amerika voor het eerst op televisie kwam. Dat was in het programma 'I have a secret' ('I've got a secret') . Het panel in dat programma moest zijn 'secret' raden. Kurzweil speelde een compositie op de piano. Dat een zeventienjarige piano speelde, was uiteraard niet heel erg bijzonder. In elk geval niet bijzonder genoeg om hem daarvoor op televisie te laten optreden. Zelfs het idee dat hij die compositie zelf geschreven zou hebben, was nog net niet echt verbluffend genoeg. Uiteindelijk raadde één van de panelleden wat het bijzondere was van de prestatie van de zeventienjarige pianospelende Ray Kurzweil.

Die prestatie kwam daarop neer dat hij niet alleen een computer in elkaar had geknutseld ( we schrijven nota bene medio jaren zestig van vorige eeuw - wie had toen computers?), maar dat hij bovendien een computerprogramma had geschreven waardoor die computer in staat was om muziek te schrijven. Eén van die muzikale composities had Ray van buiten geleerd en op de piano nagespeeld. Inderdaad nogal een prestatie. Maar laten we wel wezen: ook knap van het panel dat het uiteindelijk raadde dat dit het was wat Ray Kurzweil had gepresteerd. Het computerprogramma kon op verzoek componeren in de stijl van Bach, Mozart. U zegt het maar. Zeventien was het knulletje destijds. Het leidde daartoe dat Ray Kurzweil voor de eerste keer in zijn leven gelauwerd zou worden door een president van de Verenigde Staten van Amerika. Die president was Lyndon B. Johnson.

Ray Kurzweil zou nog twee keer gelauwerd worden door een president van de Verenigde Staten van Amerika. If I am not mistaken, in volgorde: Ronald Reagan en Bill Clinton. Maar de voornaamste reden waarom ik er toe kom om dit op te schrijven, is natuurlijk dat we aan de vooravond staan van de inauguratie van de 44ste president van Amerika, Barack Obama. Op de televisiebeelden die ik vandaag zag, zag ik onder meer Stevie Wonder een liedje spelen voor Obama. Stevie Wonder is een goede vriend van Ray Kurzweil. Dat is geen toeval. Eén van de mooiste uitvindingen die Kurzweil ooit gemaakt heeft, is de Reading Machine for the Blind. Die uitvinding bracht Kurzweil voor de tweede keer in zijn leven op de nationale televisie in dat grote land van hem. Toen Stevie Wonder van die uitvinding 'hoorde' drong hij zichzelf op aan Ray Kurzweil. Hij moest en zou zo'n Reading Machine in zijn bezit krijgen. En effectief, Stevie Wonder werd de allereerste klant van de Reading Machine for the Blind. Wonder, goeie naam overigens. To be continued.